با توجه با اینکه نزدیک اربعین هستیم و انشاالله نائب الزیاره خواهیم بود به همین دلیل دو تمرین دادم تا در این دو هفته جلسه پنجم و ششم را با هم برگذار کنیم.
برنامه جلسه پنجم و ششم: تا ابتدای خطبه ،صد و ده
می خونیم
انشاالله تا چهارشنبه بعد از اربعین دیگه همه خونده باشن و کسی عقب نمونه.
پیامبر اسلام صلّى اللّه علیه و آله دنیا را بسیار حقیر و کوچک مىشمرد و آن را خوار و بىمقدار مىدانست، و در دیدگاه دیگران نیز تحقیرش مىنمود، او مىدانست خداوند براى احترام و گرامى داشت وى، دنیا را از او گرفته و به خاطر حقارتش آن را براى دیگران گسترده ساخته است! (و به این ترتیب، پیغمبر اکرم صلّى اللّه علیه و آله) با قلب و روح خود از دنیا روى گردان شد و یاد آن را براى همیشه در دل خود میراند، و دوست مىداشت که زینتهاى آن از پیش چشمش پنهان و دور شود، تا از آن لباس فاخرى تهیّه نکند، و یا اقامت در آن را آرزو ننماید. او در تبلیغ احکام الهى به بندگان براى قطع عذر و اتمام حجّت اصرار ورزید، و امّت خویش را از عذاب خدا بیم داد و نصیحت کرده، آنها را به سوى بهشت دعوت نمود و بشارت داد و از آتش دوزخ بر حذر داشت.
این سخن شبیه چیزى است که خداوند در سوره زخرف بیان فرموده است: « «وَ لَوْ لا أَنْ یَکُونَ النَّاسُ أُمَّةً واحِدَةً لَجَعَلْنا لِمَنْ یَکْفُرُ بِالرَّحْمنِ لِبُیُوتِهِمْ سُقُفاً مِنْ فِضَّةٍ وَ مَعارِجَ عَلَیْها یَظْهَرُونَ وَ لِبُیُوتِهِمْ أَبْواباً وَ سُرُراً عَلَیْها یَتَّکِؤُنَ وَ زُخْرُفاً وَ إِنْ کُلُّ ذلِکَ لَمَّا مَتاعُ الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ الْآخِرَةُ عِنْدَ رَبِّکَ لِلْمُتَّقِینَ» سوره زخرف، آیات 33- 35. ؛ اگر (تمکّن کفار از مواهب مادى) سبب نمىشد که همه مردم امّت واحد (گمراهى) شوند، ما براى کسانى که به (خداوند) رحمان کافر مىشدند، خانههایى قرار مىدادیم با سقفهایى از نفره و نردبانهایى که از آن بالا روند و براى خانههایشان درها و تختهایى (زیبا و نقرهاى) قرار مىدادیم که بر آن تکیه کنند و انواع زیورها؛ ولى تمام اینها بهره زندگى دنیا است، و آخرت نزد پروردگار از آن پرهیزکاران است».
