جلسه دهم نهج البلاغه
- يكشنبه, ۴ بهمن ۱۳۹۴، ۰۶:۲۴ ق.ظ
- ۴ نظر
- ۹۴/۱۱/۰۴
آیا شگفت آور نیست که معاویه، جفا کاران اوباش را دعوت مى کند و آنها بدون انتظار بخشش و کمکى، متابعتش مى کنند؛ ولى من شما را که بازماندگان اسلام و بقایاى انسانهاى ارزشمند هستید دعوت مى کنم و کمکها و عطایایى به شما مى بخشم با این حال، از گرد من پراکنده مى شوید و راه مخالفت را پیش مى گیرید.
182) منظور جایگاه فرمان روایی خداوند است
184) برای تحقیر به حق همان طور که در قرآن هم چنین تعبیرهایی داریم بلکه بالاتر حتی به آنها سگ و خر هم گفته اند این کلمات چیزی غیر از فحش است، فحش یعنی نسبت فحشاء به کسی دادند سگ و خر از مصادیق فحشا نیستند
1187) امام علیه
السّلام در این بخش از خطبه، قبل از هر چیز مسئله حلال و حرام اموال را یادآور
مى شود، زیرا سرنوشت مادى و معنوى جامعه ها به آن بستگى دارد، مى فرماید: به قدرى
اموال آلوده و حرام و غصب و رشوه و تقلب در جامعه زیاد مى شود که به دست آوردن یک
درهم حلال از تحمل ضربه شمشیر در یک جنگ مشکل تر مى شود و به همین دلیل آنهایى که
انفاق در راه خدا مى کنند کمتر مشمول اجر و پاداش الهى مى شوند، چون مى دانند که
اموالشان پاک نیست؛ ولى گیرندگان که از این معنا باخبر نیستند یا مى دانند ولى به
حکم اضطرار، آن مال مشکوک یا حرام را مى گیرند، مسئولیتى در پیشگاه خدا ندارند و
اجر و پاداششان بیشتر است در حالى که در یک جامعه سالم مطابق حدیث معروف: «انّ
الید العلیا خیر من الید السّفلى؛ دست بالا (دهنده) بهتر از دست پایین (گیرنده)
است»
قضیه برعکس است یعنى معطى (دهنده) اجرش بیشتر از معطى (گیرنده) است