Title-less

اولش ما می گیم که خب باید اطلاعاتمون رو ببریم بالا! باید زندگی ائمه رو بخونیم، با زندگی رسول الله آشنا بشیم و خیلی مفاهیم اعتقادی و فلسفی رو هم یاد بگیریم و قدرت تحلیلمون رو بالا ببریم و یاد بگیریم چطور ه مربی خوب بشیم و دیگران رو تحت تآثیر قرار بدیم!
ولی از طرفی صادقانه بگم همه مون می دونیم که توی جامعه به آدمی که در این حد سواد داره بهای زیادی داده نمیشه و نمی تونه چندان تأثیری بذاره و در ضمن علاوه بر اینها بچه مذهبی ها و پا منبری ها باید سطح سوادشون رو بالا ببرن تا بتونن کارهای مهم رو به عهده بگیرن، اگه آدم وارد قشر علمی جامعه بشه بیشتر و بهتر می تونه کار کنه!
ولی من خودم خیلی تلاش می کنم اما نمی تونم به هر دوی اینها با هم برسم یعنی وقتی روی درسم تمرکز می کنم نمی تونم طول ترم کتاب اعتقادی و مطهری بخونم!
نمی دونم این مشکل از کجاست؟؟؟!!!

جواب: سوال خوبی مطرح کردی
فهم راه آنقدر ها که فکر می کنیم سخت نیست.
البته اگر بخواهیم در تمام این مسیر دست یاد و خاطرمان در یاد و ذکر خداوند باشد.
متوجه که می شوید. گفتم یاد خدا نه خود خدا.
الا بذکر الله تطمئن القلوب. با یاد خدا.
تمرین کنیم تا یاد او همواره در دل ما باشد.
خدا در قرآن می فرماید هدایت در دست ماست پس اگه ما در هر کجایی که هستیم به وظیفه خود عمل کنیم امدادهای او به وسیله الهام هایی که به قلبمان می کند به ما می رسد.
مهم نیست کجا هستیم.
مهم اینه در اونجایی که هستیم آیا درست هستیم یا نه.
الان شما دانشجو هستید و وظیفه دانشجو در مرحله اول کسب تقوا و علم است.
کتاب های جنبی را کیلویی نخون
آدم وقتی وارد داروخانه می شود سرش را نمی اندازد پایین هر چه بود استفاده کند
بلکه مطابق نیازش دارو مصرف می کند.
کی می خواهیم خود را یه کتاب درمانی اساسی بکنیم تا از شر این چه کنم چه کنم ها راحت بشویم
آخرین نکته اینکه نباید عجله کرد و راهی را که ابوذر و سلمان در 70 سال رفته اند من بخواهم با چارتا کتاب طی کنم.
مهم اینه که این دغدغه را همیشه داشته باشیم.
بلاخره نوبت ما هم می رسد. آسیاب به نوبت!!!!!
عجول نباشیم بلکه دغدغه داشته باشیم.